As resensent word mens onderwerp aan ’n spektrum van films. Van goed tot sleg. Meestal kyk ek die films klaar oor ek verantwoordelikheid voel teenoor die regisseur, die akteurs en die produksiespan wat soveel tyd en moeite ingesit het. Ek wou na 20 minute van Hoener met die rooi skoene uitstap. Ek het na 40 minute uitgestap.

Ek het niks positief om te sê oor die film nie.

Dit voel of dit oor ’n naweek in ’n vriend se huis geskiet is. Die kamerawerk is swak. Die kunsdireksie is vaal. Die toneelspel is stokkerig. (Lizz Meiring het my nog nooit soveel geïrriteer nie.) Die draaiboek is belaglik. Die kamees deur bekende sangers is afgesaag en oortollig. Die film is nie snaaks nie. Daar is geen spanningslyn nie. Die kyker gee nie om vir die karakters nie.

Die lys gaan aan.

Hoener met die rooi skoene dra ongelukkig niks by tot die groeiende, opwindende Suid-Afrikaanse filmbedryf nie.